Wereld wonder in Peru

Hallo luitjes......

Nou bij jullie is het volop Sinterklaas. Jullie zullen er wel druk mee zijn. Wij zijn ook heel druk geweest. Maar vooral met wandelen........

We verlieten Arequipa per bus. Niet meer die overgeorganiseerde, altijd door de microfoon tetterende, Peruhop. Maar we hadden zelf wat geregeld. Een overdag bus, de állergoedkoopste die we konden vinden. Nou dat was te merken. Ik denk dat de bus uit 1930 kwam, dat zelfs Anne Frank nog nooit zo`n lelijk raar toilet heeft gezien in een bus, en dat zelfs mijn raam van de bus er bijna uitviel. Maar ja, we zaten in een dubbel dekker, vooraan, prachtig uitzicht op heerlijk zachte grote stoelen. Dus de rest was een klein detail.

De buschauffeur was fantastisch: Van remmen en timide zijn had hij nog nooit gehoord. Gewoon doordenderen, de grootste en snelste wint het op de kruising en vooral veel inhalen. Best spannend als je dat zo goed kan zien vanuit je frontrow-seats. We kwamen aan als tussenstop, midden in een stad. Het leek India wel. Zandwegen, fiets riksja`s, tuktuks, paard en wagen, tegenliggers die er niet horen te rijden en onze doordrammende buschauffeur. Fantastisch, 1 keer reed ie 'boem' tegen een vrachtwagen aan. Gewoon frontaal, ik had het zien aankomen, maar ja, hij dacht vast die vrachtwagen remt wel.....maar dat deed die dus niet. Het was niet hard hoor, maar er ontstond een flinke discussie met veel scheldwoorden. Dan denk je, hier heeft buschauffeurtje vast van geleerd. Maar helaas, hij ging gewoon verder.

We reden steeds meer de bergen in, en het werd donker. Overal op de weg staan in de bochten kruisjes van dodelijke ongelukken. Je kan zo zien wat er is verongelukt. Staan er 3 kruisjes, dan was het een auto die het helaas niet heeft gered. En staan er 20 kruisjes, dan had de bus het bochtje gemist. Gelukkig zijn wij veilig aangekomen in Cusco.

Cusco....Wat een prachtig stadje. Klein, authentiek en veel oude gebouwen. Super mooi. Helaas regende het op de dag van aankomst.
De eerste regen sinds 4 maanden! Dus wij laten ons niet kennen, we kopen gewoon een oerlelijke poncho. Schijnen we bij de poncho man ook nog vals geld (5 sol = € 1,20) te hebben terug gehad. Hebben wij weer. Gelukkig zijn ook hier domme cassieres, die nemen het valse geld gewoon weer aan (eigenlijk zijn ze gewoon net zo dom als ik, want ik trap er ook in). Is dat ook weer opgelost. In Cusco gingen we vooral vervoer regelen naar de Machu Picchu. Dat is nogal lastig bereikbaar. Maar ook dat is gelukt.

Machu Picchu is een verborgen stad hoog verscholen in de bergen. Het is lastig te bereiken. Het bergdal dorpje onderaan de Machu Picchu is alleen per trein te bereiken, vanaf dat dorpje kun je lopend of per mini busje de klim wagen. De entree van Machu Picchu is ongeveer 25 euro.
Om er te komen is dus een hele uitdaging en er zijn dus meerdere opties:

1) Je kan de gehele Inka trail lopen, 4 dagen lang in het hoge gebergte, en dan kom je te voet aan op de Machu Picchu. Das niks voor ons en kost € 400,-

2) Het dichts bijzijnde dorpje is per trein bereikbaar vanuit Cusco (er is geen weg naartoe), de trein was 5 jaar geleden nog 75 euro cent voor een enkeltje. Nu 83 Euro voor een enkeltje. Dat vinden wij dus vééééél te duur.

3) Maar je kan natuurlijk ook langs de treinrails lopen ipv de trein nemen. Dat is gratis. Korst wat energie. Maar dan heb je ook wat. Wij kozen voor de laatste optie.

Kortom, vanuit Cusco zijn we in 5 uur met een auto naar een waterkrachtcentrale gebracht. Een vreselijke weg. Ik kreeg er buikpijn van. Af en toe keek ik Bjorn aan met de doodsangst in m`n ogen.
Afgronden, zóó diep, zandwegen...zóó slecht. Levensgevaarlijk. Vanaf de waterkrachtcentrale start de treinrails, en dus ook onze tocht.

Daar aangekomen, staan er overal waarschuwingstekens dat je niet langs het spoor mag lopen en ook niet dicht bij het spoor mag zijn. Nou als er winkeltjes en cafeetjes langs de gehele route langs het spoor staan, moet je deze waarschuwing maar met een korreltje zout nemen. Prachtige route. Super mooi. Een paar treinen gepasseerd, nou dan maak je jezelf heel dun en vouw je jezelf in de bosjes zodat de trein er langs kan. Klinkt cool he, maar heb je ooit een treinrails gezien......dat zijn kiezels, stenen en rotsen. Laat ik nu net versleten oude sportschoenen met een chineese zool eronder aanhebben. Dat voelt dan zo`n beetje alsof je 3 uur lang in je voeten wordt gestoken. Pfffff.....even doorbikkelen. Maar na drie uur zweten en blaren lopen kwamen we in het bergdorpje genaamd:'Aguas Calientes'

Wat een fantastisch dorpje, hier komen dus alleen maar Machu Picchu toeristen. Kortom, restaurantjes, happy hours en souvernirs winkeltjes. Prachtig midden in de bergen en wolken, een rivier achter mijn hostel langs. Helemaal perfect.

Hoe kom je vervolgens dan op de Machu Picchu? Hiervoor waren wederom meerdere opties:

- Vanaf het dorpje kun je steil omhoog met busjes de Machu Picchu op, enkeltje 24 Euro (voor 10 minuten bus). Nee, dit is dus geen optie. Ik ga me niet naar een berg laten brengen!

- I.p.v. de klim omhoog per bus, kun je ook helemaal per te voet gaan (80 minuten traplopen omhoog in een hoog gebergte met zuurstof tekort).
Klinkt niet heel aantrekkelijk, maar toch vonden wij dit de beste optie.

Het dorp is overigens helemaal ingesteld op Machu Picchu toeristen. Daarom kon je in het hostel al om 3:30 `s nachts ontbijten. Perfect. Wij hebben de wekker om 03.00 uur gezet. Zaten om 3:30 uur aan het ontbijt. En om 4:15 vertrokken we richting de Machu Picchu. En we waren niet de enige. Onder aan de berg werd je ticket gecontroleerd en de klim kon beginnen. Nou daar hadden we ons op verkeken. Het waren alleen maar trappen omhoog. Ongelijke treden, zuurstof tekort door de hoogte, conditie tekort door m`n vetrollen (hihihihi), trappen, trappen trappen. Geen 1 vlak stuk. We moesten meerdere keren stoppen en pauze houden, het zweet liep van mijn hele lichaam, maar uiteindelijk hebben we 1,8 km geklommen in 80 minuten. Dat doe ik dus nooooooit meer.

Boven aangekomen, kwam net de zon op. De mist en wolken trokken over de berg en ineens uit het niets zagen we daar Machu Picchu. Wouw. Amazing. Kippenvel. Onbeschrijfbaar. Mysterieus in de wolken een heel oud dorp. Machu Picchu is rond 1450 gebouwd door het Inca volk. Verscholen en verstopt voor de vijand. Al die bouwwerken op deze hoogte, petje af. Machu Picchu werd getroffen door een soort van mazelen en het hele dorp stierf uit. In 18e eeuw heeft een Duitser het ontdekt. Maar hij heeft het alleen leeg geroofd en geplunderd. Daarna was men het dorp weer vergeten. In 1911 is het door Expeditie leden uit Amerika (her-)ontdekt. Sindsdien is Machu Picchu dus echt een ding. Sinds 1983 is het open voor toerisme en is het een wereldwonder.

Dit is echt het bijzonderste en meest mysterieuze wat ik ooit in mijn leven heb gezien. Wat maakt dát indruk zeg. We hebben er 3 uur rondgelopen, huisjes, tempels, begraafplaatsen, en offerplaatsen.......we hebben echt alles gezien. Top.

Toen moesten we nog terug. Gelukkig ging dat naar beneden. Doet wel wat zeer aan je knieen, maar ach. We kwamen nog wat andere mensen tegen (zoals overal hier dreadlocks, piercings, vies, stinken en tattoo`s) en daar zijn we mee terug gelopen. Zij zaten allemaal Coca blaadjes te eten, en dus Bjorn ook. Het is tegen de hoogte ziekte, maar wij zijn al gewend aan de hoogte, dus we hebben nergens last van. Maar toch grappig om te doen!!!!

Eenmaal terug in het dorp hadden we een middag dutje nodig. Daarna zijn we lekker wezen uiteten (overal in Peru is een 2 gangen menu plus een glaasje fris rond de 8 - 10 sol, dat is rond de € 2,50). Hier is het natuurlijk lastig te aan te leveren (alleen per trein), dus ze kunnen je afzetten waar je bij staat. Zegt zo`n propper, 'special price for you here' ......een soepje voor 25 sol. Idioten hier! Naar wat zoeken in de kleine achteraf steegjes hebben we gewoon weer een menuutje voor 15 sol gevonden, nou dat is nog te doen.

Na het eten gingen we even naar de happy hour. Geef mij een Mojito (na weken geen drank en erg actieve dagen) en ik ben echt helemaal van de kaart. Super. Heel de avond liggen gieberen en lachen.....een beetje licht in het hoofd! Wat een voldane dag!

De volgende dag zijn we langs dezelfde treinrails weer terug gelopen. Daarna weer die vreselijke autorit. En nu zijn we weer bij onze koffers in Cusco. Morgen gaan we Cusco nog eens opnieuw bekijken, zonder regen. En we gaan even een busticket regelen voor de volgende bestemming.....geef mij maar weer die goedkoopste. Dan maken we nog eens wat mee.

Oja, ik ben helemaal vergeten te schrijven over de muggen daar in de bergen. Vééééél. Jeuk. Pijn. Ik weet niet wat voor muggen het zijn, maar er blijven bloedvlekjes achter waar ze hebben geprikt, zelfs op je vingertoppen!!!!!!! K*t beesten.

Nou lieverds, wij gaan even uitrusten. Drie dagen gewandeld. Overal kramp. Spierpijn. En blaren. Wij gaan lekker douchen, breaking bad kijken en Mc Donalds eten!!!!!! Klinkt goed, toch???

xxxxxx