Het zonnige Boliviaaaaa!!!

Jaaaaaa we zijn in Bolivia.

Een aantal dagen geleden zijn we per bus naar Bolivia vertrokken.
De bus ging fantastisch. Bij de grens maximaal een kwartiertje gestaan. Dat hebben we deze reis al wel anders meegemaakt.
Stempeltje hier, stempeltje daar en we mochten Bolivia in.

Onze eerste locatie was Copacabana. Een badplaatsje, eveneens aan het Titicacameer. Maar dan het Boliviaanse gedeelte.
Nou, een super leuke start. Zonnig, warm en gezellig. De eerste indruk is erg goed. Overal terrasjes, dakterrasjes, winkeltjes en proppers.
Het is hier erg goedkoop! Nog goedkoper dan Peru. Top. Een ijsje kost hier 0,14 eurocent. Woop Woop. We zitten dus op een ijsjes dieet!!

Dag 1 in Copacabana hebben we heerlijk door de straatjes en over de marktjes gestruind. Aangezien we al drie maanden kip met rijst of Trucha (vis) met rijst eten, moesten we echt wat anders vinden. Jippie, hier in Copacabana zit gewoon een Thais restaurant. Serveren ging op een bepaald tempo, na twee uur zaten we er nog. Maar we hadden eindelijk iets anders gegeten. Wat was dat smullen. Ook gooien ze je hier dood met Quinoa soep, nou... dat is ook geen straf hoor.

Dag 2 hebben we lekker op het terras gezeten. Thee, biertjes en zelfs Dorito chips met guacemole. Mmmmmm...... De zon is hier erg fel, dus na een paar uurtjes waren we een kreeft. Ook dat staat ons goed hihihi. Tevens even wat boottickets en bus tickets geregeld voor onze volgende bestemming.

De dag erna gingen we per boot naar Isla del Sol. Een eiland op het Titicacameer. De boot had maar een 60PK motortje erachter hangen, dus het duurde wel even (In Thailand hebben ze gewoon 4x 200PK erachter hangen). Eenmaal aangekomen merkte we gelijk dat het een heel rustgevend, rustig, ontspannend (lees geen flikker te doen dus) eiland was. Er zijn hier verschillende wandelroutes, dus we hebben onze sandalen maar weer eens aangetrokken en zijn over het eiland gaan wandelen. Prachtig, hoog, uitzichten en mooie kleine dorpjes. Het eiland bestaat uit noord (daar zitten wij, rustgevend) en zuid (daar is het toeristisch en druk). We hebben twee dagen in Noord gezeten. Geen internet, maar 5 Hostels en maar 1 restaurantje.

Ons hostel ligt aan het water, we hebben uitzicht op het meer, een meer met verrassend helder water! Maar wat een armoede hier. Geen auto`s. Lemen hutjes. Overal loslopende varkens, ezels, lama`s en schapen. Geen wegen, maar zand! Wat zielig. Overdag is het hier heel warm, maar `s avonds echt ijskoud. Ook is het pikke donker (geen stroom). En elke avond regen.

We gingen dus `s avonds op zoek naar eten, met onze zaklamp. Kom je een bordje “restaurant” tegen en zijn er ook al 3 tafels bezet. Daar gingen wij dus ook maar zitten. Het was een klein vierkant lemen muren hutje met golfplaten daken. We werden geserveerd door een jongen van 9 jaar oud. Overal kaarsen op tafel want er is geen stroom. Ik kon via een raampje naar het huisje erachter kijken. Daar waren moeder en vader dus aan het koken, met zaklampen op hun voorhoofd. En de andere zoon sleepte heel de tijd met een baby. In dit soort restaurantjes wordt er bij binnenkomst gewoon gevraagd, vis of kip???? Meer keus is er niet, humor voor al die dreadlock figuren die vegetarisch zijn!!! Ja vegetarisch zijn al die backpackers, vinden ze zielig voor de koeien en zielig voor de varkens, maar wel in een restaurant plaatsnemen dat door kinderen wordt gerund!
Onze serveerder (kinderarbeid) moest ook elke keer naar buiten rennen, om boodschapjes te doen bij de buren enzo. Wat zielig. En geloof me buiten was het koud, nat en donker.

Voor ons hostel staat een grote kraan, daar zien wij de hele dag mensen water halen. Ze hebben dus geen waterleidingen, maar halen het hier met jerrycans en grote emmers (ook dat doen de kinderen). Weet je, en dan komen er bij ons in Nederland allemaal “vluchtelingen” met de nieuwste Iphones al in hun zak! Hier hebben ze niet eens stroom en water, en is er kinderarbeid. Oneerlijk!

De tweede dag in Noord hebben we lekker aan het Titicacameer gelegen. De hele dag op een zonnebedje. Top. Maar aan lezen kom je niet echt toe, er is zoveel te zien om het meer. Vrouwen die de was doen in het meer, kinderen die kruiwagens vol jerrycans water halen, varkens die ezels pesten, mannen van de hostels die pompen in het meer zetten, om hun eigen douchevoorziening te creëren. Veel arbeid, en wij......niksen!
Een beetje bijbruinen, zonnen, E-reader lezen en middagdutjes doen. Nou we zijn hier wel tot rust gekomen.

De laatste dag hebben we een vroege uitcheck gedaan, en zijn we met onze rugzakjes naar het Zuiden gelopen. Dwars over het eiland. Her en der nog wat ‘oudheden’ (zeg stenen)van het Pre-Colombian tijdperk. Kleine lemen hutjes als winkeltjes (waar ook weer kinderen alles verkopen, waar zijn de ouders???) en overal mooie uitzichten en leuke paadjes. Er was een bruiloft gaande, dus we zagen allerlei mooie mensen in prachtige kledij. We kwamen rond 13.00 uur bij de haven aan, maar de boot ging pas om 15.30 uur. kortom, we hebben 2 uur op een terrasje zitten kijken naar de haven. Wat een schouwspel. Boten vol met boodschappen, bierkratten en zakken rijst. Ezels die volgeladen worden en het allemaal naar boven sjouwen, tja, je moet iets op een eiland zonder wegen en motorvoertuigen. Prachtig!!!!!!!!

Die middag namen we onze (langzame) boot weer terug naar Copacabana. Daar nog even heerlijk in de Wifi-zone gezeten, want we kunnen tegenwoordig niet meer zonder. En toen gingen we met de bus verder. Onze volgende bestemming. La Paz. De hoofdstad van Bolivia, de hoogste hoofdstad ter wereld. Maar wij hebben geen last meer van de hoogte.....gaat helemaal goed hier!

Onze eerste indruk van Bolivia: chill, relax, mooi, goedkoop, maar armoedig en vies. (Dat zijn we wel gewend hoor)